Het hondje op de foto, moet volledig op haar tenen staan, omdat ze het eten wil pakken wat eigenlijk buiten haar bereik ligt.

Ze heeft genoeg eten voor zichzelf, maar wil het onbereikbare voedsel ook nog eens hebben, omdat ze het idee heeft dat dat net beter of lekkerder is. ❤️

Met mensen is het vaak ook zo, dat ze het onbereikbare ook willen hebben. Hebben ze het nodig? Nee, maar omdat ze denken dat het nooit genoeg is wat ze hebben. Dat ze falen in wie ze zijn. Het moet altijd beter en meer zijn. Je kunt wel van alles eisen van jezelf, maar je blijft wie je bent. En je hele leven op je tenen moet lopen om het te kunnen bereiken mist de bevrediging. Want op het moment dat je dat bereikt hebt, ligt er weer iets buiten je bereik en faal je dus nog steeds voor de test.

Hoe zit dat met jou? Wil jij ook altijd meer hebben dan wat je nodig hebt? Wil je jezelf altijd meer bewijzen dan nodig is? Leg je voor jezelf de lat veel te hoog en moet je daarom vaak op je tenen staan (lopen) om aan de hoge eisen die je aan jezelf stelt te kunnen voldoen?

Geef jezelf eens wat meer ruimte en leg de lat wat minder hoog voor jezelf. Ook als je alles perfect doet of alles kunt of weet, blijf je nog steeds dezelfde jij en blijf je een ongelukkig mens doordat je jezelf weigert te accepteren. Je zult zien als je de lat wat lager legt, als je de eisen die je aan jezelf stelt iets verlaagt, dat je dan juist gelukkiger en een prettiger mens wordt. Om te zijn en om mee te leven. Want doordat je steeds op je tenen moet lopen, omdat je altijd verder moet reiken dan je eigenlijk kunt, sta je altijd onder spanning en dat straal je ook uit. Je gaat krampachtig te werk om de situatie maar onder controle te kunnen houden en dat eist z'n tol.

Natuurlijk mag je jezelf uitdagen om te ontwikkelen, maar zorg dat je binnen jouw eigen grenzen van veiligheid blijft!!

Wees eens lief voor jezelf en neem genoegen met de dingen die binnen jouw bereik liggen, die zijn namelijk voor jou bedoeld en daarmee geef je jezelf de rust om je verder te ontwikkelen zonder dat je jezelf overstrekt. Overstrekking geeft alleen maar blessures. Door genoegen te nemen met wat er binnen jouw bereik ligt, zul je zien dat je daar uiteindelijk verder mee komt, dan jij ooit voor mogelijk had gehouden. Forceren is de verkeerde keuze, want het breekt je af. Het gras groeit even snel ook als je eraan trekt....❤️

Een ondersteunende affirmatie hierbij is:

Ik mag het voor mezelf makkelijker maken door mijn focus te zetten op de dingen die binnen mijn bereik liggen. Ik word daardoor een mooier mens, omdat ik op mijn niveau volledig tot m'n recht kan komen en daarmee mijn kwaliteiten en uitstraling vergroot. ❤️